Site icon Portal Nieruchomości

Struktura własnościowa zasobów mieszkaniowych w Polsce

Murapol Osiedle Parkowe

Struktura zasobów mieszkaniowych w Polsce jest zdominowana przez mieszkania własnościowe i mieszkania spółdzielcze (w przypadku mieszkań spółdzielczych własnościowych forma władania nimi upodabnia je do mieszkań własnościowych). Na koniec 2018 roku najwięcej zasobu mieszkaniowego pozostawało w posiadaniu osób fizycznych. Było to blisko 11,53 mln mieszkań (lokale mieszkalne zarządzane przez wspólnoty mieszkaniowe oraz indywidualne domy jednorodzinne), czyli ok. 78,9% wszystkich mieszkań w Polsce.

Zasoby mieszkaniowe według form własności w latach 2011, 2015 i 2018.

  mieszkania
(w mln)
2011 2015* 2018*
Polska 12,53 14,12 14,62
w tym:  
osób fizycznych 8,02 10,81 11,53
spółdzielni mieszkaniowych 2,29 2,19 2,03
komunalne 1,09 0,89 0,84
TBS-ów 0,08 0,10 0,10
Skarbu Państwa 0,20 0,03 0,03
zakładów pracy 0,20 0,09 0,07
innych podmiotów 0,04 0,03 0,02
o nieustalonej własności 0,60 . .

*Dane dla mieszkań ogółem (w ramach statystyki bieżącej GUS nie podaje danych dotyczących mieszkań zamieszkanych). Źródło: NSP 2011, GUS BDL.

Od kilku lat obserwować można tendencję do zmniejszania się udziału budownictwa komunalnego w ogólnej strukturze zasobu. W 2011 roku mieszkania takie stanowiły 8,7%[1], w 2015 roku 6,3%, a w 2018 roku tylko 5,7%. Niezmiennie marginalne znaczenie w zasobach mieszkaniowych Polski mają mieszkania należące do: TBS-ów, zakładów pracy i Skarbu Państwa. Łącznie w strukturze stanowią one 1,4%.

Według stanu na 2018 r. większość mieszkańców Unii Europejskiej zamieszkiwała w mieszkaniach własnościowych – 69,3% (w tym 42,8% w mieszkaniach nieobciążonych kredytem lub hipoteką). W wynajmowanych mieszkaniach zamieszkiwało 30,7% populacji UE (8,7% na zasadach najmu społecznego). W Polsce natomiast – podobnie jak w innych państwach Europy Środkowo-Wschodniej – w większym stopniu dominowało mieszkalnictwo własnościowe (84,0%), w szczególności bez obciążeń (72,7%). Mieszkania wynajmowało z kolei 16,0% społeczeństwa, przeważnie w najmie społecznym (11,7%, mowa tu o budynkach należących do samorządów gminnych oraz towarzystw budownictwa społecznego), rzadziej – rynkowym (4,3%). Najem rynkowy w Polsce zdominowany jest przez tzw. najem okazjonalny, gdzie stronami umowy są osoby fizyczne: wynajmujący i najemca. Najem instytucjonalny, w przypadku którego wynajmującym jest osoba prawna, która posiada więcej niż jedno mieszkanie (np. cały budynek), jest śladowy.

Struktura mieszkań według własności zamieszkiwanego lokalu w Polsce na tle UE i wybranych krajów w latach 2010 i 2018.

2010 2018
własność wynajem własność wynajem
Unia Europejska 70,6 29,4 69,3 30,7
Strefa euro 66,8 33,2 66,2 33,8
Rumunia 97,6 2,4 96,4 3,6
Słowacja 90,0 10,0 91,3 8,7
Chorwacja 88,2 11,8 90,1 9,9
Litwa 93,6 6,4 89,9 10,1
Węgry 89,7 10,3 86,0 14,0
Polska 81,3 18,7 84,0 16,0
Wielka Brytania 70,0 30,0 65,1 34,9
Francja 62,0 38,0 65,1 34,9
Szwecja 67,3 32,7 64,1 35,9
Dania 66,6 33,4 60,5 39,5
Austria 57,4 42,6 55,4 44,6
Niemcy 53,2 46,8 51,5 48,5
Szwajcaria 44,4 55,6 42,5 57,5

Źródło: Eurostat

Nie jest to jednak proporcja typowa tylko dla Polski. Rynek mieszkaniowy w krajach Europy Środkowo-Wschodniej zdominowany jest przez mieszkania własnościowe. Najwyższy odsetek populacji zamieszkującej mieszkania własnościowe znajduje się w Rumunii (96,4%), na Słowacji (91,3%) i w Chorwacji (90,2%).W większości są to mieszkania nieobciążone kredytem bądź hipoteką. Największy (powyżej 45%) odsetek osób zamieszkujących w mieszkaniach własnościowych kupionych na kredyt odnotowano w Holandii (60,5%), Szwecji (51,7%) i Danii (46,5%). Najem mieszkania najpopularniejszy był z kolei przede wszystkim w krajach Europy Zachodniej: mieszkania wynajmowało 48,5% mieszkańców Niemiec i 44,6% mieszkańców Austrii, a także w krajach nordyckich[2]: Danii (39,5%) i Szwecji (35,9%). Minimalne znaczenie najem ma z kolei w Rumunii. W wynajmowanych mieszkaniach zamieszkuje tam zaledwie 3,6% populacji. Widoczne jest, że w krajach Europy Zachodniej, gdzie najem stanowi bardziej popularną formę zamieszkiwania niż w pozostałych państwach UE, przeważa najem rynkowy. Natomiast w krajach Europy Środkowo-Wschodniej i w państwach bałtyckich, w których przeważają mieszkania własnościowe, w strukturze najmu zazwyczaj dominuje najem społeczny.


[1] Wartość dotyczy mieszkań zamieszkanych (źródło NSP 2011).

[2] Dane Eurostatu wskazują, że najmniejszy odsetek osób zamieszkujących w mieszkaniach społecznych na wynajem występuje w Danii (0,1%) i Szwecji (0,9%), co nie do końca odzwierciedla stan faktyczny. W rzeczywistości oba państwa posiadają jedne z większych zasobów mieszkań społecznych w Europie. W Szwecji pojęcie „mieszkalnictwo społeczne” nie jest używane. Co prawda istnieje publiczny zasób mieszkaniowy, będący własnością gminnych spółek mieszkaniowych, jednak nie są one dedykowane osobom w szczególnie trudnej sytuacji. W teorii więc każdy, bez ograniczeń (np. ze względu na poziom dochodów), może w takim mieszkaniu zamieszkać, choć w praktyce zazwyczaj są to osoby w gorszej sytuacji materialnej. Również w Danii przy ubieganiu się o najem mieszkania społecznego (dostarczanych głównie przez organizacje non-profit) nie obowiązują ograniczenia np. co do wysokości dochodu.

Exit mobile version